Potrzebujesz dodatkowego pomieszczenia na pokój dla dzieci lub miejsca na domowe biuro?
Wzniesienie suchej zabudowy, polegającej na mocowaniu płyt gipsowo-kartonowych na stelażach, to łatwy i szybki sposób na podzielenie i przebudowę własnego miejsca zamieszkania.
Przemyślane rozwiązania pozwolą Ci uzyskać pożądane rezultaty nawet, jeśli Twoje doświadczenie w tym zakresie jest niewielkie.
Przedstawiamy krok po kroku kolejne etapy realizacji tego projektu oraz przybliżamy wszelkie informacje pomocne podczas wznoszenia konstrukcji z suchej zabudowy oraz obróbki płyt gipsowo-kartonowych.
Spis treści
- Schritt 1: Planowanie i pomiar
- Krok 2: Narzędzia i osprzęt
- Krok 3: Wznoszenie konstrukcji nośnej
- Krok 4: Docinanie płyt gipsowo-kartonowych
- Krok 5: Pozycjonowanie
- Krok 6: Mocowanie płyt do konstrukcji nośnej
- Krok 7: Montaż instalacji
- Krok 8: Szpachlowanie łączeń
- Krok 9: Szlifowanie
- Pliki do pobrania: instrukcje krok po kroku i lista zakupów narzędzi
Film instruktażowy
Krok 1: Planowanie i pomiar
Dobre przygotowanie jest pierwszym krokiem do sukcesu
W tym celu przy pomocy sznurka ciesielskiego lub lasera zaznaczamy na podłodze linię przebiegu konstrukcji, a następnie przenosimy ją na ściany i sufit, używając poziomicy. Mierzymy wielkość wznoszonej ściany i obliczamy ilość potrzebnego materiału, z uwzględnieniem ok. 10% odpadu.
W przypadku wątpliwości możemy skorzystać z jednego z dostępnych w internecie kalkulatorów, który ułatwi nasze obliczenia. Zakupienie materiałów w dokładnie wymaganej ilości pozwoli na zachowanie ciągłości pracy bez konieczności jej przerywania na określonym etapie. Warto pamiętać, że kupowane płyty kartonowo-gipsowe powinny być przechowywane w suchym miejscu w pozycji poziomej, co przeciwdziała ich wypaczaniu.
Aby uniknąć konieczności przerywania pracy, przed przystąpieniem do wykonywania projektu należy sprawdzić, czy mamy wszystkie niezbędne narzędzia, przedstawione na naszej liście kontrolnej.
Uwaga: Gniazdka i ogrzewanie podłogowe
I. Podczas opracowywania projektu należy pamiętać, aby gniazdka i włączniki nie znajdowały się naprzeciw siebie w przeciwległych płytach tej samej ściany. Ze względu na ochronę przeciwpożarową odstęp powinien wynosić co najmniej jedną odległość pomiędzy dwoma pionowymi profilami.
II. Co robić w przypadku, gdy w obszarze mocowania stelaża do podłogi zainstalowane zostało ogrzewanie podłogowe? Możliwość wiercenia w tym miejscu należy odpowiednio skonsultować z instalatorem. Profile stelaża można ewentualnie przymocować do podłogi za pomocą odpowiedniego kleju montażowego. W innym wypadku istnieje ryzyko uszkodzenia instalacji grzewczej.
III. Czy planujesz montaż dużych drzwi? W przypadku drzwi o szerokości powyżej 90 cm lub wadze skrzydła powyżej 26 kg powinno się stosować w konstrukcji nośnej stabilne profile typu UA zamiast profili typu CW.
Wskazówka:
Także montaż drzwi jest o wiele łatwiejszy dzięki dostępności narzędzi, z pomocą których nawet osoby bez doświadczenia uzyskają w krótkim czasie pożądany rezultat.
Krok 2: Narzędzia i osprzęt
Dobór właściwych narzędzi ma istotny wpływ na efekt pracy. Nasze wskazówki dotyczące wyboru narzędzi i akcesoriów pomogą podjąć trafne i przemyślane decyzje podczas zakupów oraz umożliwią realizację własnego projektu budowy ścian z karton-gipsu. Zachęcamy do zakupu produktów wysokiej jakości, opracowanych w oparciu o wieloletnie doświadczenie w tworzeniu rozwiązań zapewniających maksymalną użyteczność i bezpieczeństwo.
Właściwy dobór materiałów
Konstrukcję, do której przykręcane są płyty kartonowo-gipsowe, możemy wykonać z profili drewnianych lub metalowych.
Obecnie we wszystkich obszarach stosowania najchętniej wybierane są stelaże z metalu. Materiał ten jest ceniony szczególnie za wysoką dokładność wymiarów, możliwość szybkiej obróbki i wysokie właściwości nośne.
Sklepy budowlane oferują najbardziej popularne, standaryzowane profile metalowe:
Profile UW do podłóg i sufitów
Profile CW do boków oraz pionowych podpór na środku
Profile UA oraz profile nadproży do drzwi i przejść
Krok 3: Wznoszenie konstrukcji nośnej
Przygotowanie miejsca budowy
Przed przystąpieniem do pracy warto zainstalować zestaw do zabezpieczania przed pyłem:
W tym celu mocujemy bardzo wytrzymałą transparentną folię budowlaną taśmą klejącą do ościeżnicy, przecinamy folię z tyłu w pożądanym miejscu, przyklejamy samoprzylepny zamek błyskawiczny i zabezpieczenie przed pyłem gotowe. Po wykonaniu pracy taśmę można bez pozostawiania śladów usunąć z ościeżnicy, oszczędzając tym samym czas i wysiłek na sprzątanie. Wszystkie przygotowania gotowe? Zaczynamy!
3.1. Zaznaczanie linii przebiegu ściany
Na wstępie wyznaczamy linię planowanego przebiegu ściany za pomocą sznurka ciesielskiego lub lasera i odpowiednio wymierzamy profile UW. Dla lepszej orientacji, na zaznaczonej na podłodze linii przyklejamy taśmę klejącą.
3.2. Przygotowanie profili
Profile przycinamy odpowiednio na wymaganą długość, używając w tym celu nożyc do blachy. Do przycinania nie należy używać szlifierki kątowej, gdyż wysoka temperatura tarcia spowoduje zniszczenie powłoki antykorozyjnej profili.
Wskazówka:
Z tyłu profili przyklejamy samoprzylepne uszczelki z PE (polietylen), zabezpieczające przed niepożądanym przenoszeniem dźwięków.
3.3. Mocowanie profili UW
Tak przygotowane profile możemy przymocować do podłogi oraz do sufitu za pomocą kołków rozporowych. Do tego celu używamy wiertarki z pasującym wiertłem i odpowiednim bitem. W przypadku, gdy w obszarze montażu przebiega ogrzewanie podłogowe, profil mocujemy za pomocą kleju lub korzystając z urządzenia do wyszukiwania przewodów upewniamy się, że w miejscu wiercenia nie znajdują się żadne rury lub przewody. Dolne profile UW zostają wycięte w miejscu późniejszego otworu drzwiowego. Profile stelaża mocowane do ściany zostają wyposażone w uszczelki łączenia. Profile kołkujemy zgodnie z zaleceniami producenta.
Wskazówka:
Jeśli istniejące otwory nie zostaną wykorzystane, to możliwe jest również przewiercenie się bezpośrednio przez metalowy profil do ściany, stosując do tego celu wiertło uniwersalne firmy wolfcraft.
3.4. Ustawienie profili CW
W przymocowanych do podłogi i sufitu profilach UW umieszczamy pierwszy profil CW, bez łączenia na stałe do konstrukcji. W celu kompensacji ewentualnych ruchów sufitu przewidujemy u góry 2 cm luzu.
Teraz ustawiamy profile stelaża, rozpoczynając od ściany i zachowując odstęp wynoszący połowę szerokości montowanej płyty kartonowo-gipsowej. Ustawiamy kolejno wszystkie profile w tym samym kierunku, a następnie zaciskamy, np. za pomocą szczypiec do łączenia profili firmy wolfcraft.
Krok 4: Docinanie płyt kartonowo-gipsowych
Płyty gipsowo-kartonowe to najczęściej wybierany materiał do wykończenia ścian i sufitów. Za ich wyborem przemawiają wyjątkowo korzystny stosunek jakości do ceny, właściwości zapewniające optymalną ochronę przeciwpożarową oraz możliwość wyjątkowo łatwej obróbki przy zastosowaniu odpowiednich narzędzi.
Płyty zbudowane są z rdzenia gipsowego zabezpieczonego z obu stron specjalnym kartonem. Do wykończenia wnętrz zalecamy format o wysokości remontowanego pomieszczenia i o szerokości 125 cm lub płyty „do montażu przez jedną osobę” w formacie 60 x 260 cm. Do wilgotnych pomieszczeń zalecane jest zastosowanie płyt impregnowanych, przeznaczonych specjalnie m.in. do łazienek.
W niniejszym poradniku opisujemy sposób zastosowania dwóch praktycznych narzędzi do przycinania i dopasowywania płyt kartonowo-gipsowych.
4.1. Cięcie karton-gipsu w 3 krokach
1. Stosowanie przykładnicy z mechanizmem do cięcia płyt kartonowo-gipsowych
W celu przecięcia płyty umieszczamy na niej szynę o długości 100 cm, przesuwamy sanie z ostrzem tnącym po warstwie kartonowej, a następnie
2. w miejscu wyżłobionej ostrzem linii nacięcia przełamujemy rdzeń gipsowy poprzez lekkie, kontrolowane dociśnięcie płyty w dół. Nie należy uderzać w płytę - ważne jest, aby dolna warstwa kartonu pozostała po przełamaniu nienaruszona.
3. W celu przecięcia dolnej warstwy kartonu nie należy zmieniać pozycji płyty. Konieczność obrócenia płyty na drugą stronę została wyeliminowana! Przeciągamy sanie w kierunku przeciwnym do wykonywanego uprzednio nacięcia, a zintegrowane ostrze hakowe zapewni czyste cięcie spodniej warstwy kartonu.
Wynik
Czysta krawędź cięcia znacznie ułatwia późniejsze szpachlowanie łączeń. Przykładnica wyposażona jest w wymienne, standardowe ostrze z możliwością jego szybkiej wymiany.
Wskazówka:
W razie potrzeby długość szyny można zwiększyć do 200 cm za pomocą dedykowanego zestawu przedłużającego.
4.2. Wykonywanie precyzyjnych cięć kątów i pasków
Pomocnym narzędziem do wykonania precyzyjnych cięć pod kątem jest również nowa prowadnica z funkcją mierzenia kąta. Czytelna podziałka umożliwia dokładne zaznaczenie linii cięcia na płycie oraz wykonanie precyzyjnego cięcia.
Prowadnica jest wyposażona w docinak z ostrzem trapezowym do cięcia równoległego i cięcia pasków, a dzięki prostej funkcji blokady również pomocna do łatwego wykonywania cięć seryjnych.
4.3. Skuteczne wygładzanie nierówności na krawędziach
Ewentualne nierówności powstałe na krawędziach w wyniku cięcia możemy wygładzić za pomocą wytrzymałego struga do wygładzania krawędzi. Dzięki ergonomicznemu uchwytowi daje się on komfortowo prowadzić jedną ręką. Duża powierzchnia pilnika o wymiarach 150 x 57 mm zapewnia szybką obróbkę.
Sprawia, że praca staje się przyjemnością!
4.4. Wycinanie wgłębień i otworów o dowolnym promieniu i kształcie
Zanim przymocujemy płytę kartonowo-gipsową do stelaża, możemy wykonać w niej większe otwory lub wgłębienia. Otwory o dowolnym promieniu oraz kształcie wykonamy szybko i łatwo za pomocą piły-wycinaka do płyt.
Okrągły, ząbkowany pilnik o średnicy 5 mm z łatwością poprowadzimy w materiale dzięki dwukomponentowemu uchwytowi. Długość pilnika wynosząca 17 cm jest szczególnie odpowiednia do zastosowań w suchej zabudowie.
4.5. Dokładne fazowanie przednich krawędzi
Aby przednie krawędzie montowanych płyt nie przylegały ściśle do siebie, lecz pomiędzy nimi zachowana została zapobiegająca pękaniu płyt szczelina dylatacyjna, należy je sfazować pod odpowiednim kątem. Na tym etapie wymagana jest wysoka precyzja i wyczucie. To żaden problem dzięki nowemu, potrójnemu strugowi do krawędzi.
Z jego pomocą nawet najmniej doświadczony użytkownik szybko, precyzyjne i pewnie uzyska gładkie sfazowanie przednich krawędzi. Wystarczy przyłożyć strug ostrzem do krawędzi i przeciągnąć go wzdłuż płyty kartonowo-gipsowej o grubości 9,5 lub 12,5 mm i gotowe.
Potrójne ostrze wytwarza jednym ruchem precyzyjny kąt 35° o dokładnych gładkich krawędziach cięcia, które na koniec mogą być szybko i przy niewielkiej ilości materiału zaszpachlowane. Dostępne w sprzedaży ostrza można szybko poluzować trzema śrubami i w prosty sposób wymienić.
Krok 5: Pozycjonowanie płyt za pomocą uniwersalnych klinów i zestawu do mocowania
Po zamontowaniu stelaża oraz docięciu płyt kartonowo-gipsowych do właściwego rozmiaru nasza ściana powoli nabiera kształtu. Należy przewidzieć pozostawienie szczeliny między płytami a podłogą. Do tego celu warto wykorzystać uniwersalne kliny dylatacyjne firmy wolfcraft, o szerokim zakresie zastosowania.
Uchwyty dystansowe od strony ściany
Opatentowane uniwersalne kliny mają trzy cenne zalety: pozostają zawsze w wymaganej pozycji, mogą być w dowolny sposób ze sobą łączone, a dzięki żądanemu formatowi mogą być używane jako kliny lub dystanse. Przykładamy kliny jako elementy dystansujące do ściany i ostrożnie ustawiamy płyty kartonowo-gipsowe.
Mocowanie płyt nad głową w pojedynkę
Ponieważ podczas samodzielnego montażu płyt sufitowych przydatna okazuje się każda pomoc, również dla wykonania tego zadania przewidziane zostały odpowiednie narzędzia pomocnicze: zestaw do mocowania płyt kartonowo-gipsowych sprawia, że mocowanie płyt nad głową w pojedynkę staje się możliwe.
Praktyczne narzędzia i klamry umożliwiają wygodny, łatwy i pewny montaż płyt z karton-gipsu na ścianach, sufitach i w szczególności w miejscach pochyłych i na skosach
Za pomocą klamer oraz krzyżaków mocujemy a następnie przykręcamy płyty. Po przykręceniu płyt wkrętami, klamry i krzyżaki mocujące są wyjmowane i mogą być użyte do montażu kolejnych płyt.
Podobnie adapter sufitowy firmy wolfcraft odciąża nas podczas montażu większych płyt na suficie i skosach. Składany teleskopowo uchwyt o długości od 1,6 do 2,9 m i nośności do 30 kg zapewnia dokładne ustawienie dzięki mechanizmowi pompującemu.
Krok 6: Mocowanie płyt do konstrukcji nośnej
Płyty kartonowo-gipsowe mocujemy do metalowych profili za pomocą wkrętów drobnozwojowych do szybkiego montażu płyt.
Łby wkrętów powinny by lekko wgłębione w płytę, tak aby można je było później łatwo zaszpachlować. Uwaga: Łbów wkrętów nie należy wkręcać zbyt głęboko, w przeciwnym razie warstwa kartonu zostanie uszkodzona, a wkręt nie będzie trzymał wystarczająco mocno.
Prawidłowe przykręcanie płyt
Idealna głębokość łba
Łeb wkręcony za płytko
Łeb wkręcony za głęboko
Automatycznie odpowiednia głębokość
Nie chcesz ryzykować? Zastosuj więc idealne rozwiązanie, jakim jest uchwyt do końcówek do przykręcania płyt z karton-gipsu, który umożliwi precyzyjne zagłębienie wkrętów. Uchwyt pasuje do wszystkich popularnych wkrętarek akumulatorowych i zapewnia uzyskanie dokładnej głębokości wkręcania standardowych wkrętów do płyt (o dowolnej długości, gwincie, wyposażonych lub nie w końcówkę samowiercącą) w profile metalowe oraz kantówki.
Rozmieszczenie płyt
Przy rozplanowaniu ułożenia płyt należy uważać, aby nie powstały łączenia krzyżowe. Płyty należy mocować do konstrukcji z przesunięciem, które uzyskamy na przykład poprzez rozpoczęcie układania drugiego rzędu płyt z wykorzystaniem połowy płyty.
Ściany, które nie będą poddawane dużym obciążeniom, mogą być wykończone pojedynczymi płytami. Natomiast w przypadku, gdy planujemy nakładanie na nie glazury, zaleca się zastosowanie płyt podwójnych. W tym przypadku płyty mocujemy jedna na drugą.
Krok 7: Montaż instalacji
Puste przestrzenie między profilami metalowymi oferują miejsce na przewody instalacyjne oraz materiał izolacyjny. Już podczas planowania należy wziąć pod uwagę strefy instalacji. Chociaż możemy z tego zrezygnować przy suchej zabudowie, to jednak ułatwimy sobie orientację i unikniemy później przypadkowego przewiercenia przewodu.
Zanim z drugiej strony konstrukcji zostaną przymocowane płyty, wewnątrz suchej zabudowy możemy poprowadzić przewody. W tym celu należy odgiąć wstępnie wytłoczone w profilach metalowych otwory i użyć ich do przeprowadzenia kabli.
7.1. Umiejscowienie gniazdek i włączników
Przed przystąpieniem do nawiercenia otworów pod gniazdka elektryczne oraz włączniki oświetlenia dokładnie planujemy ich położenie. Wykonanie tego zadania ułatwi szablon do puszek prądowych. Przy jego pomocy wykonamy otwory pod wszystkie typowe kombinacje gniazdek elektrycznych i włączników oświetlenia.
Pionowe i poziome poziomice znacznie ułatwią właściwe ustawienie szablonu. Oznaczone na szablonie punkty odzwierciedlające odstępy standardowych puszek prądowych umożliwiają szybkie ich odwzorowanie i zaznaczenie na ścianie. Zintegrowana podziałka do wymiarowania odległości umożliwia wygodne określenie odstępów między włącznikiem światła a futryną drzwi.
7.2. Wiercenie otworów
Teraz przechodzimy do etapu drugiego: otwornicą ze stali węglowej Ø 68 mm wiercimy odpowiednie otwory w ścianie kartonowo-gipsowej. Dzięki specjalnej geometrii zębów tej otwornicy, przy jej pomocy precyzyjne otwory wykonamy również i w innych materiałach, takich jak drewno, sklejka oraz płyta MDF.
Do innych prac montażowych szczególnie przydatna będzie regulowana otwornica AH 45 - 130. Bezstopniowa regulacja w zakresie 45 - 130 mm umożliwia wiercenie podczas prac montażowych otworów o różnych średnicach.
Krok 8: Szpachlowanie łączeń
Serdeczne gratulacje! Etap montażu bazowej ściany został pomyślnie zakończony. Przystępujemy teraz do prac wykończeniowych. Na tym etapie mamy możliwość poprawić wszelkie nieznaczne niedoskonałości montażu lub miejscowe uszkodzenia płyt.
Do prac tego typu przystępujemy po wstępnym upewnieniu się, że płyty kartonowo-gipsowe nie „pracują” już wskutek ciepła lub wilgoci obecnej np. w wyniku niedawnego położenia jastrychu lub wykonania prac tynkarskich. Po wykluczeniu ryzyka odkształcenia płyt przystępujemy do pracy.
Szpachlowanie otworów i nierówności
W pierwszej kolejności szpachlujemy wszystkie otwory wkrętów oraz inne nierówności. Zadanie to wykonamy szybko i efektywnie za pomocą szpachelki płaskiej. Łączenia wypełniamy masą fugową i wyrównujemy.
Masę fugową mieszamy w czystym naczyniu zgodnie z zaleceniami producenta.
Wskazówka:
Proszek gipsowy należy wsypać do wody, pozostawić do namoczenia i nie dodawać później więcej wody. Spowodowałoby to utratę wytrzymałości gipsu.
Wypełnianie fug narożnych
1. Pustą tubę otwieramy za pomocą noża do tub. Nóż ma dwa ostrza zabezpieczone tworzywem sztucznym i służy do bezpiecznego otwierania tub oraz skracania końcówek tub do wymaganej długości i pod wymaganym kątem. Obcinanie wieka tuby przebiega na zasadzie podobnej jak w przypadku obcinania końcówki cygara, przy czym odpowiednie pochylenie powierzchni przyłożenia ostrza nadaje wylotowi tuby idealny kąt.
2. Zdejmujemy spód pustej tuby i za pomocą szpachelki napełniamy ją wcześniej przygotowaną masą szpachlową. Tuba zabezpiecza masę przed wysychaniem i umożliwia jej precyzyjne nakładanie w przestrzeń fugi.
3. Tubę umieszczamy w wyciskaczu. Wyjątkowo przydatny okaże się pistolet uszczelniający MG 600 PRO, przeznaczony do wyciskania substancji również o dużych gęstościach, takich jak kleje czy masy uszczelniające.
4. Masę aplikujemy w przestrzeń fugi. Tuba ułatwia nanoszenie zwłaszcza w trudno dostępnych narożnikach.
5. Na koniec wygładzamy masę w fudze odpowiednią pacą wygłądzającą. Do wygładzania fug w narożnikach przydatny jest gładzik wykonany z łatwego do czyszczenia silikonu, który zapewnia wyjątkowo czyste wygładzanie łączeń.
Drugie szpachlowanie
Po wyschnięciu masy fugowej wygładzamy nadmiar materiału i występy szpachelką płaską. W celu uzyskania lepszego efektu wykończenia powierzchni, po wyschnięciu pierwszej warstwy masy fugowej możemy przeprowadzić drugie delikatne szpachlowanie.
Płyty ze spłaszczonymi krawędziami wzdłużnymi możemy spoinować z wykorzystaniem taśm do spoinowania. Wówczas szpachlowanie należy wykonać trzykrotnie.
9. Szlifowanie
Kiedy najtrudniejsze etapy prac są już za nami, przystępujemy do szlifowania wykańczającego. Do uzyskania gładkiej powierzchni, szczególnie w miejscach łączeń płyt kartonowo-gipsowych, konieczna jest dokładna obróbka fug szlifierką ręczną. Na tym etapie należy uważać, aby nie uszkodzić warstwy kartonowej.
Ergonomiczne szlifowanie
Z myślą o uzyskaniu szybszego postępu szlifowania oraz większej stabilności narzędzia na szlifowanej powierzchni firma wolfcraft opracowała ergonomiczny dysk szlifierski o średnicy 225 mm.
Dysk jest odpowiedni do większości dostępnych w sprzedaży siatek ściernych o średnicy 225 mm z mocowaniem na rzep. Im dokładniej wykonamy szlifowanie, tym w efekcie uzyskamy równiejszą powierzchnię.
Początkowo wykonujemy szlifowanie wstępne z wykorzystaniem materiałów ściernych o grubej granulacji, a następnie zmieniamy granulację materiału szlifierskiego na drobniejszą. To się opłaca!
Szlifowanie sufitu
Okrągły dysk szlifierski może być używany zarówno ręką, jak i w połączeniu z przedłużaczem teleskopowym, który zapewnia ergonomię pracy na suficie, natomiast używany do szlifowania ścian umożliwia zachowanie odpowiedniej odległości od strefy pyłu.
Wskazówka:
Po szlifowaniu karton-gips powinien zostać zagruntowany zalecanym przez producenta preparatem.
Do pobrania
Poradnik budowy ścian z karton-gipsu
Objaśnienie krok po kroku montażu płyt kartonowo-gipsowych
Inne projekty
Montaż drzwi
Za sprawą naszych narzędzi montaż jest niezwykle łatwy i nawet osoby niedoświadczone mogą śmiało podjąć się tego zadania.
Cięcie płytek
Dowiedz się więcej o innowacyjnych maszynkach do cięcia płytek, które wspierają amatorów i profesjonalistów w ich pracy.
Renowacja schodów
Zaoszczędź na renowacji starych drewnianych schodów. Nasz szablon do schodów zapewnia doskonałe rezultaty.
